It is always proud being a woman and International Women’s Day is an opportunity to commemorate this wonderful journey of being a woman. It is a woman who brings life on Earth. A woman is self-reliant and independent in every aspect and is capable of doing everything she desires, equivalent to that of a man. We have started realising our strengths, abilities and are ready to step out and create a beautiful tomorrow for everyone around us. A challenged world is an alert world which leads to change. So, let us together pledge and come forward in empowering every woman as I believe “Empowering women is a responsibility”. Let’s unite in building a place free from gender roles and discrimination where everyone is recognised with one’s abilities, flair and goodness.
On this International Women’s Day, I would love to invite you to share your thoughts and observations on empowering women and as to how we can eradicate gender inequalities thus in the truest sense celebrating women’s day.
Please submit your writings at [email protected]
Women Empowerment, India and the Twenty First Century
Image Credits: https://www.un.org/en/observances/womens-day
The term Women Empowerment at the first instance appears very ‘potent’ and ‘promising’. Perhaps it makes one feel about the overwhelming presence of powerful women in multitudes in a society or community or country. Again a powerful woman would be described as someone who occupies a commanding or respectable position in society who can influence the decisions in the policy making of a country.
Now the question that arises here is that why do women need to be empowered at all???? Ours is a patriarchal society where the lineage of a family is maintained by the male progenitors. Hence the need for a male child becomes a priority. Traditionally, girls in Indian society are regarded as ‘parayadhan’ meaning others’ property who need to be married off at an early age lest they become a liability on their old aged parents. Hence in many Indian communities more emphasis is laid on investment of money for solemnizing marriages of the girl child rather than on her education.
Once the girl is married off she becomes the property of her husband and in- laws and her future life depends on her fate or rather the family into which she is married off. If she is married to a liberal or progressive family she has the right to live her life in her own way. But if she is married to a conservative and orthodox family there will be several restrictions imposed on her life.
Money being a vital part of life, a woman needs to have financial freedom. In that case education is the utmost necessity for women empowerment. However, in a society that is patriarchal by nature and where women are labelled as the fair sex, respect for womanhood is actually a big challenge. That a woman needs to be respected for just being a woman is something that is lacking in this surprisingly twenty-first century of India. The alarming rise of incidences like rape, domestic violence, sexual harassment, dowry related burning cases only expose the hollowness of the so called modern Indian society.
That women are not just commodities or sexual objects is something that needs to be reinforced on the patriarchal mindset. The concept of gender divide starts in the family itself. When girls are taught to clean dishes and utensils, cook food, washing clothes etc etc and the boys are asked to learn driving and marketing there in itself the gender divide becomes prominent.
Later on the girl becomes a working woman and then she has to do multitasking to run both her office and her house. The boy becomes a man who has to reach his office at 10 am along with his working wife. But it is the wife who has to painstakingly do all the household chores in the early morning hours along with her going to the office. Though physically men are stronger than women practically it is the other way round where women have to maintain both her office work as well as her household work. In that case the woman is lucky if she has a supporting husband who helps her in the household chores. Hence this attitude of performing household chores needs to be infused amongst the men from their boyhood days just like driving a car is learnt by a girl or a woman to smoothen her lifestyle.
Another thing notable nowadays is suppression of women. Intellect or talent has nothing to do with the sex of a person. But it is seen that some men cannot bear to see a woman surpassing them in terms of intellect or talent. And hence they start taunting such women so as to make them feel inferior to men.
Women have thus been deprived of their due recognition in society just because they are women.
Moreover there are certain constructs in the Indian society that an unmarried woman, a widow or a divorcee or a low caste woman is looked down upon by the society. These cannot be a bar in respecting womanhood. Respecting womanhood irrespective of caste, creed, colour or religion is something that needs to be emphasized upon if really Women Empowerment is to be made in the Indian society.
The status of women in the society is a major yardstick for determining the rate of civilization of that society. The Vedic ages were known to have had great respect for the women of those times. Unfortunately we live in the twenty-first century and become victims of suppression and oppression in the hands of patriarchy. Only 33 percent of reservation for women in government jobs and the granting of the right to inherit paternal property to Indian women cannot grant Women Empowerment in the real sense. Though this is true that most Indian women now have financial freedom unlike their grandmothers when child marriages were in vogue, this is also equally true that Indian women have still a long way to go to feel really empowered.
Leading dignified and respectable lives is equally important as financial freedom. A lady in a high position is still jeered upon by her male juniors. A single woman driving alone on the Indian streets efficiently is still something to be felt jealous by some men and liable to be passed derragatory remarks. A lady working diligently in office will be given a bad grade in her ACR by her male boss just because she is a woman. A working woman returning home late from office is taken otherwise and frowned upon by the neighbours. These are the typical mindsets of certain men that need to change if Indian women are really to lead dignified lives in the Indian society. Only then can Women Empowerment be a success story in India in the truest sensee.
Sangeeta Saikia Pathak
ভাৰতীয় দৰ্শনত নাৰীৰ মৰ্য্যদা
Image Credits: https://bit.ly/3e75RRP
‘নাৰী’ — ই এনে এক প্ৰৱণ শব্দ যাৰ অৰ্থ হৈছে পৃথিৱীৰ দৰে সহনশীলতা, ফুলৰ দৰে সৌন্দয্য, সূৰ্য্যৰ দৰে তেজস্বিতা, সমুদ্ৰৰ দৰে গভীৰতা, চন্দ্ৰৰ দৰে শিতলতা , এই সকলোবোৰ দৈৱিক গুণৰ অধিকাৰী এগৰাকী নাৰী। নাৰীৰ অবিধা ইয়াতকৈও বিশাল, যাক কেৱল সীমাহীন আকাশৰ লগতহে তুলনা কৰিব পাৰি। নাৰীৰ অবিহনে সৃষ্টিৰ কল্পনাই কৰিব নোৱাৰি। ভগৱানে প্ৰথমে প্ৰথম পুৰুষ ‘আদম’ ক সৃষ্টি কৰি থমকি ৰ’ব লগা হৈছিল কিয়নো সৃষ্টিৰ ধাৰা অব্যাহত ৰাখিবলৈ এগৰাকী নাৰীৰ প্ৰয়োজন। সেয়ে তেওঁ এগৰাকী নাৰী ‘ইভ’ক আদমৰ অৰ্দ্ধাঙ্গিনী হিচাবে সৃষ্টি কৰিলে। এনেবোৰ কাৰণতে নাৰীক প্ৰকৃতি বুলিও কোৱা হয়।
ভাৰতীয় দৰ্শনত বা চিন্তনত নাৰীৰ মাতৃৰূপক সদায়েই বন্দনা কৰি অহা হৈছে । পৃথিৱীৰ যিকোনো মহা পুৰুষৰ আত্মকথা পঢ়িলে গম পোৱা যায় যে ৯৯% মহাপুৰুষৰ প্ৰগতিত তেওঁলোকৰ মাতৃসকলৰ বিশাল অৰিহণা আছে। মাতৃত্বৰ যি প্ৰেম তাতকৈ অধিক ভালকৈ আন কাৰো প্ৰেমে ঈশ্বৰৰ প্ৰেমক প্ৰতিনিধিত্ব কৰিব নোৱাৰে। বৈদিক যুগৰ পৰাই নাৰীয়ে সমাজত প্ৰভাৱ পেলায় আহিছে। এখন সুস্থ সৱল সমাজ গঠনত নাৰীৰ ভূমিকা পুৰুষতকৈ বেছি বুলি ক’লেও অত্যুক্তি কৰা ন’হব। এগৰাকী নাৰীয়ে সৃষ্টিৰ ৰক্ষার্থে সন্তান গৰ্ভধাৰণ কৰি সন্তান জন্ম দি লালনপালন কৰি মানুহ হিচাবে সমাজত গঢ় দিয়ালৈকে যথেষ্ট কষ্ট আৰু ত্যাগ কৰিব লগা হয়। সেয়ে এগৰাকী মাতৃক সদায় দয়া, কৰুণা, মমতা, কষ্ট, সহিষ্ণুতা, ত্যাগ আৰু ধৈৰ্যৰ প্ৰতিমূৰ্তি হিচাবে গণ্য কৰা হয়।
ভাৰতীয় দৰ্শনত নাৰীৰ আন এক মহত্বপূৰ্ণ ৰূপ হৈছে পত্নীৰূপ । পত্নীক অৰ্দ্ধাঙ্গিনী, সহধৰ্মিনী আদি বিভিন্ন ভাৱেৰে ব্যক্ত কৰা হয়। নৰ আৰু নাৰীৰ ভেদ শৰীৰগতহে আত্মাগত নহয়। পুৰুষ পবিত্রতা আৰু নাৰী শক্তিৰ প্ৰতীক। কোৱা হয় যে শক্তিৰ অবিহনে শিৱও শ লৈ ৰূপান্তৰিত হয়। সমাজ বিস্তাৰৰ বাবে মহিলা আৰু পুৰুষৰ জীৱনত সহভাগীতা অনিবাৰ্য, যাক আমি পৰিয়াল বুলি কওঁ। এখন সুখৰ সংসাৰ গঢ় দিয়াত নাৰীৰ ভূমিকা অপৰিসীম। অৱশ্যে স্বামীৰো সমানে সহযোগিতাৰ প্ৰয়োজন আছে। বৈদিক যুগৰ পৰাই নাৰীৰ পতীব্ৰতা আৰু সতীত্বৰ বহু উদাহৰণ পোৱা যায়। ৰামায়ণৰ সীতাদেৱী ভাৰতীয় নাৰী সমাজৰ সহনশীলতা আৰু ধৈৰ্য শীলতাৰ এক উজ্জ্বল প্ৰতিবিম্ব স্বৰূপ। এনে গুণৰ প্ৰভাৱত সতী সাৱিত্ৰীয়ে স্বামী সত্যবানৰ আৰু বেউলাই লখিন্দৰৰ প্ৰাণ ঘূৰাই আনিবলৈ সক্ষম হৈছিল। আহোম ৰাণী সতী জয়মতী, মূলাগাভৰু, ঝাঁচীৰ ৰাণী লক্ষ্মীবাই আদি পবিত্ৰতা, সহনশীলতা আৰু ত্যাগৰ এক চূড়ান্ত নিদৰ্শন।
ইতিহাসৰ পাত লুটিয়ালে দেখা যায় বৈদিক যুগৰ পৰাই নাৰীয়ে ঘৰৰ চাৰিসীমাৰ মাজতে আবদ্ধ নাথাকি ৰাজনৈতিক, সামাজিক, ধাৰ্মিক, প্ৰশাসনিক আদি সকলো ক্ষেত্ৰতে সক্ৰিয় ভূমিকা পালন কৰি আহিছে। আজিৰ নাৰীয়ে পৰ্বতাৰোহন কৰিছে, মহাকাশলৈ গৈছে, বিভিন্ন বিভাগৰ মুৰব্বী হোৱাৰ উপৰিও দেশৰ সৰ্বোচ্চ প্ৰশাসনিক পদ প্ৰধানমন্ত্ৰী বা ৰাষ্ট্ৰপতি পদটো অধিষ্ঠিত হ’বলৈ সক্ষম হৈছে। পুৰুষৰ সমানেই সকলো ক্ষেত্ৰতে দক্ষতাৰে আগবাঢ়ি গৈছে।
কিন্তু অতি পৰিতাপৰ বিষয় যে নাৰী ইমান বোৰ গুণৰ অধিকাৰী হৈয়ো পুৰুষ প্ৰধান সমাজত প্ৰায়ে অৱহেলিত হৈ আহিছে। সমাজৰ কিছুমান নীচ মানসিকতাৰ মানুহৰ বাবে নাৰী আজিও প্ৰতাৰিত হৈ আছে, কেতিয়াবা কন্যা ভ্ৰূণ হত্যাৰ ৰূপত, যৌতুকৰ লোভত, ঘৰুৱা হিংসাৰ বলি হৈ নাইবা শাৰীৰিক শোষণৰ ৰূপত। আজিৰ সংবিধানে নাৰী পুৰুষক সমান অধিকাৰ দিছে কিন্তু বাস্তবিকতাত এনেবোৰ বৈষম্য আৰু কু সংস্কাৰ সমাজৰ পৰা এতিয়াও দূৰ কৰিব পৰা নাই। মানুহৰ মনৰ নীচ মনোবৃত্তিক মচি পেলাব পাৰিলেহে নাৰীৰ নাৰীত্ব বৰ্তি থাকিব আৰু এখন সুস্থ সৱল সমাজ গঢ় লৈ উঠিব।
আজিৰ আৱশ্যকতা– সমাজত মানসিকতাৰ পৰিবৰ্তনৰ প্ৰয়োজন। এই পৰিবৰ্তন আমি নাৰী সকলেই প্ৰথমে আৰম্ভ কৰিব লাগিব। এগৰাকী নাৰী হিচাবে আত্মগৌৰৱ বোধ অনুভৱ কৰিব লাগিব। মানসিকভাৱে শক্তিশালী হোৱাৰ উপৰিও শাৰীৰিকভাৱে শক্তিশালী হ’ব লাগিব। আমি প্ৰত্যেকগৰাকী নাৰীয়ে আন গৰাকী নাৰীৰ হৃদয়ৰ অবুজ বেদনা বুজিবলৈ চেষ্টা কৰিব লাগিব। নিজৰ সন্তানক প্ৰতি গৰাকী নাৰীৰ প্ৰতি সন্মান জনাবলৈ শিকাব লাগিব। মহাত্মা গান্ধীয়ে কৈছিল, ‘ এজন পুৰুষক শিক্ষা দিয়া মানে তেওঁক শিক্ষা দিয়া কিন্তু এগৰাকী নাৰীক শিক্ষা দিয়া মানে এখন সমাজক শিক্ষিত কৰা। মানৱজাতিৰ দুটি সত্বা নাৰী আৰু পুৰুষ ইজনে সিজনৰ পৰিপূৰক। যিদৰে এজন সফল পুৰুষৰ প্ৰগতিত এগৰাকী নাৰীৰ অৱদান থাকে ঠিক সেইদৰে এখন সমাজত নাৰীৰ মৰ্য্যদা আৰু সন্মান অটুত ৰাখিবলৈও পুৰুষৰ সহযোগিতাৰ প্ৰয়োজন। পুৰুষ-নাৰী দুয়ো পক্ষৰে সন্মিলিত প্ৰচেষ্টাত হে এখন নিকা আৰু সুস্থ সমাজ গঢ় লৈ উঠাটো সম্ভৱ।
—————————–
ইলোৰা শৰ্মা দত্ত. Elora Sharma Dutta
ৰঙিয়া, কামৰূপ. Rangia, Kamrup
৭০০ ২৯৬০ ৬৮২ 700 2960 682
